مری لوله ای بلند و توخالی است که از گلو تا معده کشیده می شود. سرطان مری این لوله را مبتلا می کند. وقتی شخصی غذایش را می بلعد مری به حرکت غذا از پشت گلو به سمت معده کمک می کند تا غذا بتواند در معده هضم شود. کانسر مری اغلب از سلول های پوشاننده سطح داخلی مری منشا می گیرد. سرطان در هر کجای مری می تواند رخ دهد. مردان بیش از زنان به این سرطان مبتلا می شوند. این بیماری در بین سرطان هایی که منجر به مرگ می شوند در رتبه ششم جهانی قرار دارد. شیوع این سرطان در نقاط مختلف جهان متفاوت است. شیوع بیشتر این سرطان در نواحی خاصی از دنیا ممکن است به مصرف تنباکو و الکل و عادات تغذیه ای خاص و چاقی در آن نواحی مربوط باشد. در صورتی که شما نیز به این بیماری مبتلا شده اید و در مورد آن نگرانی هایی دارید ، با دکتر برمک قلی زاده در این مقاله همراه باشید.
علائم بیماری
علائم و نشانه های سرطان مری عبارتند از:
- احساس گیر کردن غذای سفت هنگام بلع
- مشکل در بلع (دیس فاژی)
- کاهش وزن بی دلیل
- درد، فشار یا سوزش در قفسه سینه
- سوء هاضمه یا سوزش سر دلی که رو به وخامت است.
- سرفه یا گرفتگی صدا
اگر سرطان مری در مراحل آغازین باشد علامت و نشانه ای ندارد.
چه زمانی نزد پزشک باید رفت؟
اگر علائمی دارید که پایدارند، از بین نمی روند و نگرانتان می کنند باید به پزشک مراجعه کنید.
اگر قبلا تشخیص داده شده که به بیماری مری بارِت دچار هستید (این بیماری یک بیماری پیش سرطانی است و در نتیجه رفلاکس مزمن اسید از معده به مری ایجاد می شود) احتمال ابتلا به سرطان مری در شما بیشتر است. از پزشکتان بپرسید چه نشانه ها و علائمی بیانگر این است که بیماری شما (مری بارت) رو به وخامت است و مراقب این علائم باشید.
کسانی که به بیماری مری بارت دچار هستند می توانند آزمایش های غربالگری را انجام دهند. اگر به این بیماری مبتلا هستید راجع به مزایا و معایب تست های غربالگری این سرطان با پزشک خود صحبت کنید.
علل ایجاد سرطان مری
دقیقا مشخص نیست که چه عواملی به کانسر مری منجر می شوند. این سرطان وقتی رخ می دهد که در DNA یا ماده ژنتیکی سلول های مری تغییراتی (موتاسیون یا جهش) ایجاد می شود. این تغییرات موجب رشد و تکثیر بی رویه در سلول های تغییر یافته می شود. انباشتگی غیرطبیعی سلول ها به تشکیل تومور در مری می انجامد. تومور رشد می کند و به ساختارهای مجاور خود هجوم می برد و سپس به سایر نقاط بدن سرایت می کند.
انواع سرطان مری
این بیماری با توجه به نوع سلول های درگیر دسته بندی می شود. تعیین نوع سرطان به انتخاب برنامه درمانی آن کمک می کند. انواع کانسر مری شامل موارد زیر است :
- آدنوکارسینوما : این نوع سرطان از سلول های غدد ترشح کننده مخاط مری آغاز می شود. آدنوکارسینوم اغلب اوقات در بخش تحتانی مری ( نزدیک معده ) رخ می دهد. این نوع سرطان مری شایع ترین فرم در ایالات متحده است و بیشتر مردان سفیدپوست به آن مبتلا می شوند.
- سرطان سلول سنگفرشی: سلول های سنگفرشی سلول های نازک و تختی هستند که سطح مری را می پوشانند. این نوع سرطان بیشتر در قسمت های بالایی و میانی مری رخ می دهد. سرطان سلول های سنگفرشی شایع ترین نوع کانسر مری در سطح جهان است.
- انواع نادر سرطان مری: این نوع سرطان ها شامل سرطان سلول کوچک ، سارکوم ، لنفوم ، ملانوم و کوریوکارسینوم هستند.
عوامل خطر یا ریسک فاکتورها
به نظر می رسد که تحریک مزمن مری به تغییراتی می انجامد که سرطان در مری نتیجه آن هاست. عوامل تحریک سلول های مری که ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند به قرار زیر است :
- ابتلا به بیماری رفلاکس معده (بازگشت اسید از معده به مری یا GERD)
- مصرف دخانیات
- بیماری مری بارت که در آن سلول های مری دچار تغییرات پیش سرطانی می شوند.
- چاقی مفرط
- نوشیدن الکل می تواند از فاکتورهای بروز سرطان مری باشد
- رفلاکس مایع صفراوی (بازگشت صفرا به معده و گاهی اوقات به مری)
- مشکل در بلع غذا به دلیل باز نشدن اسفنکتر یا عضله ای در مری که به این حالت آشالازی می گویند.
- عادت به خوردن مایعات بسیار داغ
- نخوردن میوه جات و سبزی جات کافی
- پرتودرمانی ناحیه قفسه سینه یا بالای شکم
عوارض
وقتی سرطان مری پیشرفته می شود عوارضی از قبیل عوارض زیر ایجاد می کند :
- انسداد مری: تومور باعث مشکل شدن عبور غذا و مایعات از مری می شود.
- درد: سرطان پیشرفته درد دارد.
- خونریزی مری: سرطان در مری می تواند خونریزی بدهد. اگرچه این خونریزی اغلب تدریجی است اما گاهی می تواند ناگهانی و شدید باشد.
- درگیری سایر ارگان های بدن با سلول های سرطانی
پیشگیری
برای کاهش ریسک ابتلا به سرطان مری می توان اقداماتی انجام داد. برای مثال :
- ترک مصرف دخانیات: اگر دخانیات مصرف می کنید در مورد راهکارهای ترک آن با پزشک خود صحبت کنید. برای ترک دخانیات داروهایی موجود است و می توانید از مشاوره نیز استفاده کنید. اگر مصرف کننده دخانیات نیستید به این کار روی نیاورید.
- اگر الکل می نوشید حد اعتدال را رعایت کنید: اگر مایل به نوشیدن الکل هستید میانه رو باشید بدین معنی که اگر زنی بزرگسال و سلامت هستید تنها یک نوشیدنی در روز و اگر مردی سلامت و بزرگسال هستید نهایتا دو نوشیدنی در روز بخورید. (یک نوشیدنی حاوی ۱۰ گرم الکل).
- میوه و سبزی بیشتری بخورید: برای پیشگیری از سرطان مری میوه ها و سبزی های رنگارنگ بیشتری به رژیم غذایی تان اضافه کنید.
- وزن مناسب برای سلامتی خود را حفظ کنید: اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید درباره راهکارهای کاهش وزن با پزشک خود صحبت کنید. هدفتان کاهش وزن پایدار و تدریجی باشد مثلا نیم تا یک کیلو در هفته.
- استفاده کمتر از غذاهای نمک سود
- عدم مصرف چای بصورت بسیار داغ
تشخیص
آزمایش ها و روش هایی که برای تشخیص سرطان مری به کار می روند شامل موارد زیر است:
- اندوسکوپی : پزشک حین اندوسکوپی لوله ای نرم که به دوربین فیلمبرداری مجهز است را از گلوی شما تا مری پایین می فرستد و سپس با استفاده از اندوسکوپ یا همان دوربین به بررسی مری می پردازد تا از وجود یا عدم وجود سرطان یا نواحی تحریک شده در آن مطلع شود.
- تهیه نمونه بافتی برای آزمایش آن (بیوپسی): در این روش پزشک دوربینی مخصوص (اندوسکوپ) را از گلویتان به مری می فرستد تا از بافت مشکوک نمونه تهیه کند (بیوپسی). نمونه بافتی به آزمایشگاه فرستاده می شود تا وجود یا عدم وجود سلول های سرطانی در آن مورد آزمایش قرار گیرد.
تعیین میزان پیشروی سرطان مری
وقتی تشخیص سرطان مری در فردی تأیید گردید پزشک آزمایشاتی تکمیلی تجویز خواهد کرد که مشخص می کنند که سرطان به غدد لنفاوی یا سایر نقاط بدن رسیده است یا نه.
این تست ها شامل موارد زیر هستند:
- سونوگرافی اندوسکوپیک (EUS) (سونوگرافی داخلی)
- سی تی اسکن
- پِت اسکن
پزشک از اطلاعات به دست آمده از این روش ها برای تعیین مرحله سرطان فرد استفاده می کند. مراحل سرطان مری به مرحله های صفر تا چهار (0 to IV) دسته بندی می شوند. در مرحله صفر تومور کوچک است و فقط لایه های سطحی مری را درگیر کرده است. در مرحله چهار سرطان پیشرفته به حساب می آید و به نقاط دیگر بدن هم سرایت کرده است.
سیستم مرحله بندی سرطان در حال تکامل است و با پیشرفت و بهبود تشخیص و درمان سرطان فرایند مرحله بندی پیچیده تر می شود. پزشک با توجه به مرحله سرطان فرد نوع درمان مناسب برای او را انتخاب خواهد کرد.
درمان سرطان مری
نوع درمان به نوع سلول های سرطانی ، مرحله سرطان ، سلامت کلی فرد بیمار و ترجیحات او بستگی دارد.
جراحی
جراحی برداشتن و خارج کردن تومور از مری به تنهایی یا به همراه سایر درمان ها انجام می شود.
جراحی هایی که برای درمان سرطان مری انجام می شوند شامل موارد زیر است:
- جراحی برداشتن تومورهای بسیار کوچک: اگر تومور شما خیلی کوچک باشد و تنها به لایه های سطحی مری محدود شده و پخش نشده باشد ؛ جراحتان تنها تومور و حاشیه ای از بافت سالم اطراف آن را خارج خواهد کرد. این جراحی با کمک اندوسکوپی که از گلوی شما به مری می رود انجام می گردد.
- جراحی برای برداشتن مری (ازوفاژکتومی): در این جراحی پزشک قسمتی از مری سرطانی به همراه قسمتی از بخش بالایی معده و غدد لنفاوی مجاور آن را برمی دارد. سپس بخش به جای مانده از مری دوباره به معده متصل می شود. این کار معمولا با بالا کشیدن معده و رساندن آن به باقیمانده مری انجام می گردد.
- جراحی برداشتن بخشی از مری و بخش بالایی معده (ازوفاگوگاسترکتومی): در این عمل برای درمان سرطان مری ، جراح بخشی از مری، غدد لنفی مجاور و بخش بزرگتری از معده را بریده و خارج می کند. سپس باقیمانده معده بالا کشیده می شود و دوباره به مری متصل می شود. اگر لازم باشد برای اتصال معده به مری از بخشی از روده بزرگتان استفاده خواهد شد.
جراحی سرطان مری همراه با ریسک ایجاد عوارضی جدی همراه است. مانند عفونت، خونریزی و نشتی از قسمت هایی است که طی جراحی دوباره به هم متصل شده اند.
جراحی برداشتن مری را می توان به شیوه باز و با ایجاد برش های بزرگ انجام داد یا با ابزارهای خاص جراحی و از طریق ایجاد چند برش کوچک در پوست (لاپاروسکوپیک) اجرا کرد. شیوه جراحی به شرایط فرد و تخصص جراح بستگی دارد.
شیمی درمانی
شیمی درمانی درمانی دارویی است که در آن از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. داروهای شیمی درمانی معمولا قبل از جراحی مری (نئوادجوانت) یا پس از آن (ادجوانت) در بیماران مبتلا به سرطان مری به کار می روند. شیمی درمانی را می توان به همراه پرتو درمانی انجام داد.
در افرادی که سرطان پیشرفته ای دارند که فراتر از مری رفته است ممکن است از شیمی درمانی برای تخفیف علائم و نشانه های ناشی از سرطان استفاده شود.
عوارض جانبی شیمی درمانی به داروهای استفاده شده در این درمان بستگی دارد.
چگونه باید برای جراحی سرطان مری آماده شوم؟
ازوفاژکتومی یک جراحی ماژور با زمان بهبودی طولانی است. قبل از انجام این عمل ، ممکن است به انجام آزمایش های زیادی نیاز داشته باشید تا مطمئن شوید کاندیدای مناسبی برای جراحی هستید. ممکن است لازم باشد برخی از روتین روزانه خود را تغییر دهید تا احتمال موفقیت جراحی افزایش یابد.
ممکن است لازم باشد قبل از عمل مری ، این اقدامات را انجام دهید :
- آزمایش های تصویربرداری : ممکن است به تصویربرداری هایی از جمله سی تی اسکن قفسه سینه و شکم ، سونوگرافی آندوسکوپی (EUS) یا پت اسکن PET (اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون) نیاز داشته باشید. این تست ها به پزشک شما اجازه می دهند بافتی را که باید برداشته شود پیدا کرده و برای جراحی مری برنامه ریزی کند.
- دریافت درمان های اولیه : اگر سرطان داشته باشید ، ممکن است قبل از جراحی به درمان هایی مانند شیمی درمانی و پرتودرمانی نیاز داشته باشید. مطالعات نشان می دهد که انجام این درمان ها از قبل منجر به نتایج طولانی مدت بهتری برای برخی افراد می شود.
- اطمینان از سلامت عمومی : مدیریت بیماری هایی مانند دیابت و فشار خون بالا قبل از جراحی می تواند خطر عوارض بعد از عمل را کاهش دهد. در صورت استفاده از سیگار و دیگر دخانیات ، پزشک به شما کمک کمک خواهد کرد تا آن را ترک کنید. به یاد داشته باشید که سیگار روند بهبودی را کند می کند.
- آماده شدن برای دوره نقاهت : بعد از عمل مری ، تغییراتی در خوردن و نوشیدن به وجود خواهد آمد. به همین دلیل نیاز است تا با یک متخصص تغذیه مشورت داشته باشید. همچنین باید با متخصصان دیگر کار کنید تا تمریناتی که عضلات تنفسی شما را تقویت می کند را یاد بگیرید. این تمرینات از عوارض تنفسی (ریوی) بعد از جراحی جلوگیری خواهند کرد.
- برنامه ریزی برای بستری شدن در بیمارستان : برای ماندن به مدت یک یا دو هفته در بیمارستان ، برنامه ریزی کنید. اقلام ضروری از جمله موارد کاربردی (مانند داروهایتان) را بسته بندی کنید. وسایل راحتی مانند بالش مورد علاقه خود و یک کتاب خوب همراه داشته باشید.
- برنامه ریزی برای دوره نقاهت در خانه : بعد از عمل سرطان مری ، یک نفر باید شما را از بیمارستان به خانه برساند و در حین بهبودی به شما کمک کند. وسایل را در اطراف جایی که می خواهید استراحت کنید بگذارید تا برای دسترسی به آن ها نیاز به جا به جایی زیاد نداشته باشید.
همچنین چند روز مانده به جراحی مری ، ممکن است پزشک شما دستورالعمل هایی را در اختیار شما قرار دهد. برای مثال داروهایی که باید قبل از عمل مصرف کنید ، اینکه چند ساعت باید ناشتا باشید و غیره از این دست دستورالعمل ها می باشند.
درمان عوارض سرطان مری
درمان های انسداد مری و مشکل در بلع (دیس فاژی) شامل موارد زیر است:
- التیام انسداد مری: اگر سرطان یا تومور مری را تنگ کرده باشد جراح با استفاده از اندوسکوپ و وسایل خاص یک لوله فلزی (استنت) را در محل انسداد قرار می دهد تا آن را باز نگاه دارد. گزینه های دیگر برای التیام انسداد استفاده از جراحی، پرتو درمانی، شیمی درمانی، لیزر درمانی و درمان فوتودینامیک هستند.
- فراهم کردن تغذیه برای فرد بیمار: اگر در بلع مشکل داشته باشد یا اگر مری تان جراحی شده باشد پزشک شما لوله تغذیه برایتان خواهد گذاشت. این لوله غذا را مستقیما به معده یا روده کوچک شما می فرستد و به این ترتیب فرصت بهبود مری پس از انجام درمان های سرطان فراهم خواهد شد.
آمادگی برای ملاقات با پزشکان
اگر پزشک عمومی در مورد شما به سرطان مری مشکوک شد ممکن است شما را به تعدادی از پزشکان متخصص ارجاع دهد تا وضعیت سلامتی‌تان را ارزیابی کنند. تیم پزشکی شما شامل پزشکانی است که :
- مری را ارزیابی می‌کنند (گاستروانترولوژیست ها یا متخصصین بیماری های گوارشی)
- سرطان را با شیمی‌درمانی و سایر داروها درمان می‌کنند (انکولوژیست ها)
- جراحی انجام می‌دهند (جراحان)
- پرتودرمانی انجام می‌دهند (انکولوژیست های پرتودهی)
بهتر از قبل از ملاقات با هر پزشک آماده باشید تا بیشترین نتیجه را از هر ویزیت به دست آورید. در زیر اطلاعاتی آمده که به شما در آماده شدن برای ملاقات با پزشک و انتظاری که باید از پزشک داشته باشید کمک می‌کند.
به کارهایی که باید پیش از ویزیت دکتر انجام دهید آگاه باشید
وقتی با پزشکی نوبت ملاقات دارید راجع به کارهایی که باید از پیش انجام دهید مطلع شوید مثلا اگر لازم باشد رژیم غذایی خاصی را رعایت کنید.
- تمام علائمی که تجربه می‌کنید را یادداشت کنید: حتی اگر به نظرتان این علائم با دلیلی که به خاطر آن وقت دکتر گرفته اید نامربوط می‌آیند.
- اطلاعات خصوصی مهم خود را یادداشت کنید: مثلا استرس های اصلیتان یا تغییرات اخیر زندگیتان.
- فهرستی از داروهایی که مصرف می‌کنید تنظیم کنید: حتی ویتامین ها و مکمل ها
- سعی کنید کسی را همراه خود ببرید: ممکن است همراه شما نکته ای را به یاد داشته باشد که شما فراموش کرده‌اید یا به آن فکر نکرده اید.
سوالاتی که از پزشک می‌خواهید بپرسید را بنویسید. سوالات اساسی راجع به سرطان مری می‌تواند اینها باشد :
- سرطان مری من در کجای مری‌ام واقع شده است؟
- سرطان من چقدر پیشرفته است؟
- آیا می‌توانید گزارش پاتولوژی را برایم شرح دهید؟
- چه آزمایشات دیگری باید انجام دهم؟
- گزینه های درمانی من چیست؟
- عوارض جانبی محتمل هر کدام از این گزینه های درمانی چیست؟
- آیا گزینه درمانی خاصی هست که به نظر شما بهترین گزینه باشد؟
- اگر دوست یا عضو خانواده‌تان در شرایط من قرار داشت به او چه توصیه ای می‌کردید؟
- آیا باید نزد متخصص خاصی بروم؟
- بروشور خاصی دارید که برای مطالعه با خود ببرم یا وبسایت خاصی را برای مطالعه پیشنهاد می‌دهید؟
- چه چیز مشخص می‌کند که به ویزیت های پیگیرانه پس از درمان نیاز خواهم داشت یا نه؟
در پرسیدن هر سوال دیگری که در خلال ملاقات با دکتر به ذهنتان خطور می کند نیز تردید نکنید.
کنار آمدن با سرطان و کمک گرفتن از دیگران
کنار آمدن با شوک، ترس و غمی که با تشخیص سرطان به سراغمان می‌آید زمان‌بر است. ممکن است درست به هنگام گرفتن تصمیمات مهم احساس درماندگی کنید. با گذشت زمان هر فرد راهی برای کنار آمدن با تشخیص سرطان و پذیرفتن آن پیدا می‌کند. تا زمانی که راهی بیابید که بیشترین آرامش را برایتان به همراه دارد راه‌های زیر را امتحان کنید:
- درباره‌ی سرطان مری آن‌قدر اطلاعات کسب کنید که بتوانید راجع به درمان خود تصمیماتی بگیرید: ویژگی‌های بیماری خود مانند مرحله و نوع سرطانتان را از پزشکتان جویا شوید و از او بخواهید منابع اطلاعاتی مربوط به گزینه‌های درمانی را به شما معرفی کند.
- با دوستان و خانواده در ارتباط باشید: حین درمان سرطان خانواده و دوستان شما می‌توانند شبکه‌ی حمایتی بسیار مهمی برایتان باشند. اگر به اطرافیانتان بگویید که به سرطان مری مبتلا هستید احتمالاً پیشنهاد کمک دریافت خواهید کرد. پیشاپیش در مورد کارهایی که در آن‌ها به کمک نیاز دارید فکر کنید مثلاً اگر به هنگام ناراحتی می‌خواهید با کسی درد دل کنید یا اگر برای آماده کردن غذا به کمک نیاز دارید.
- کسی را داشته باشید که بتوانید با او درد دل کنید: ممکن است دوستی صمیمی یا عضوی از خانواده‌تان شنونده‌ی خوبی باشد. می‌توانید با مشاور یا مددکار اجتماعی یا یک روحانی و مشاور مذهبی نیز گفتگو کنید. سعی کنید در گرو‌ه‌های حمایت از افراد سرطانی عضو شوید. در تعامل با افرادی که به مشکلی مانند مشکل شما دچار هستند انگیزه و توانایی پیدا خواهید کرد. در این باره از پزشک یا پرستار یا مددکار اجتماعی‌تان بپرسید یا با جستجوی آنلاین این گروه‌ها را بیابید.
پرتودرمانی برای درمان سرطان مری
در پرتودرمانی از پرتوهای پُرانرژی مانند پرتوهای ایکس و پروتون‌ها برای کُشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. این پرتوها از دستگاهی که خارج از بدن شما قرار دارد ساطع می‌شوند و توده‌ی سرطانی‌تان را هدف قرار می‌دهند (پرتودهی خارجی). گاهی اوقات و در مواقع کمتری منبع پرتو داخل بدن شما و نزدیک به توده‌ی سرطانی گذاشته می‌شود (براکی‌تراپی).
در افراد مبتلا به سرطان مری پرتودرمانی در بیشتر اوقات با شیمی‌درمانی همراه می‌شود. پرتودرمانی اغلب پیش از جراحی و به ندرت پس از آن انجام می‌شود. از پرتودرمانی برای تسکین عوارض سرطان پیشرفته‌ی مری نیز استفاده می‌شود مانند زمانی که تومور به قدری بزرگ می‌شود که راه عبور غذا به سمت معده را مسدود می‌کند. عوارض جانبی پرتودرمانی برای سرطان مری شامل واکنش‌های پوستی شبه آفتاب‌سوختگی، بلع دردناک یا مشکل و آسیب دیدن اندام‌های مجاور مانند قلب و ریه‌هاست.
ترکیب شیمی‌درمانی و پرتود درمانی
ترکیب شیمی‌درمانی و پرتودرمانی می‌تواند تأثیر هر دو درمان را بیشتر کند اما استفاده از این درمان ترکیبی احتمال تشدید عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. این درمان می‌تواند تنها درمانی باشد که برای شما استفاده می‌شود یا درمان مورد استفاده‌ی پیش از جراحی‌تان باشد.
درمان دارویی هدفمند
این نوع روند درمانی برای بیماری سرطان مری نقاط ضعف خاص موجود در سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهد. این امر موجب می‌شود که درمان دارویی هدفمند در نهایت بتواند سلول‌های سرطانی را از بین ببرد. در سرطان‌های پیشرفته‌ی مری یا سرطان‌هایی که به سایر درمان‌ها پاسخ نمی‌دهند این درمان معمولا با شیمی‌درمانی همراه می‌شود.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی درمانی داروییست که به سیستم ایمنی در مبارزه با سرطان کمک می‌کند. امکان دارد که آن قسمت از سیستم ایمنی بدن شما که مسئول مبارزه با بیماری‌هاست به سرطان حمله نکند زیرا سلول‌های سرطانی پروتئین‌هایی تولید می‌کنند که تشخیص خطرناک بودن آن‌ها را برای سیستم ایمنی دشوار می‌کند. کار ایمونوتراپی ایجاد اختلال در این فرایند است. در مورد سرطان مری وقتی از ایمونوتراپی استفاده می‌شود که سرطان پیشرفته است، عود کرده است یا به سایر نقاط بدن راه یافته است.
طب مکمل
درمان‌های جایگزین و مکمل می‌تواند به شما کمک کند تا عوارض جانبی سرطان و درمان آن را بهتر تحمل کنید. به عنوان مثال افراد مبتلا به سرطان مری ممکن است به خاطر درمان‌های سرطان یا تومور در حال رشد درد داشته باشند. پزشک شما با درمان علت درد یا به کمک داروها این درد را کنترل می‌کند اما با این حال هنوز ممکن است درد شما ادامه پیدا کند در این صورت درمان‌های جایگزین و مکمل می‌تواند به یاری شما بیاید.
این درمان‌ها شامل موارد زیر هستند:
- طب سوزنی
- تصورات هدایت‌شده (نوعی مدیتیشن)
- ماساژ
- تکنیک‌های آرام‌‌گیری (ریلکسیشن)
از پزشک خود بپرسید که آیا انجام این روش‌ها ضرری را متوجه شما می‌کند یا خیر.
کنار آمدن با سرطان و کمک گرفتن از دیگران
کنار آمدن با شوک، ترس و غمی که با تشخیص سرطان به سراغمان می‌آید زمان‌بر است. ممکن است درست به هنگام گرفتن تصمیمات مهم احساس درماندگی کنید. با گذشت زمان هر فرد راهی برای کنار آمدن با تشخیص سرطان و پذیرفتن آن پیدا می‌کند.
تا زمانی که راهی بیابید که بیشترین آرامش را برایتان به همراه دارد راه‌های زیر را امتحان کنید:
- درباره‌ی سرطان مری آن قدر اطلاعات کسب کنید که بتوانید راجع به درمان خود تصمیماتی بگیرید: ویژگی‌های بیماری خود مانند مرحله و نوع سرطانتان را از پزشکتان جویا شوید و از او بخواهید منابع اطلاعاتی مربوط به گزینه‌های درمانی را به شما معرفی کند.
- با دوستان و خانواده در ارتباط باشید: حین درمان سرطان خانواده و دوستان شما می‌توانند شبکه‌ی حمایتی بسیار مهمی برایتان باشند. اگر به اطرافیانتان بگویید که به سرطان مری مبتلا هستید احتمالا پیشنهاد کمک دریافت خواهید کرد. پیشاپیش در مورد کارهایی که در آن‌ها به کمک نیاز دارید فکر کنید مثلا اگر به هنگام ناراحتی می‌خواهید با کسی درددل کنید یا اگر برای آماده کردن غذا به کمک نیاز دارید.
- کسی را داشته باشید که بتوانید با او درددل کنید: ممکن است دوستی صمیمی یا عضوی از خانواده‌تان شنونده‌ی خوبی باشد. می‌توانید با مشاور یا مددکار اجتماعی یا یک روحانی و مشاور مذهبی نیز گفتگو کنید.
سعی کنید در گرو‌ه‌های حمایت از افراد سرطانی عضو شوید. در تعامل با افرادی که به مشکلی مانند مشکل شما دچار هستند انگیزه و توانایی پیدا خواهید کرد. در این‌باره از پزشک یا پرستار یا مددکار اجتماعی‌تان بپرسید یا با جستجوی آنلاین این گروه‌ها را بیابید
