سرطان معده ، از علائم تا درمان | دکتر برمک قلی زاده

سرطان معده یا گاستریک به صورت رشد بی ‌رویه‌ سلول‌ هاست که در ابتدا از معده آغاز می ‌شود. معده در وسط و بالای شکم و درست زیر دنده‌ ها واقع شده است و در تجزیه و گوارش غذا نقش دارد. این سرطان می ‌تواند در هر جایی از معده رخ دهد. در بیشتر نقاط جهان این سرطان در بخش اصلی معده ایجاد می‌ شود که این بخش ، بدنه‌ معده نام دارد. پزشکان با توجه به اینکه سرطان در کجای معده آغاز شده ‌است برنامه‌ درمان را تنظیم می ‌کنند. عوامل دیگری که در تنظیم برنامه‌ درمان نقش دارند شامل مرحله‌ سرطان (میزان پیشروی آن) و نوع سلول‌ های درگیر است. درمان معمولا جراحی برای برداشتن توده‌ سرطانی است. سایر درمان‌ ها نیز ممکن است پیش و پس از جراحی به کار روند. در صورتی که شما نیز به این بیماری مبتلا شده اید و می خواهید اطلاعات خود را در این زمینه کامل کنید ، با دکتر برمک قلی زاده متخصص جراحی لاپاروسکوپیک در تهران همراه باشید.

درمان، که اغلب شامل جراحی سرطان معده است، وقتی احتمال موفقیت بیشتری دارد که سرطان از معده فراتر نرفته باشد. پیش ‌آگهی این بیماری در افرادی که توده‌ های سرطانی کوچکی در معده دارند نسبتا خوب است و بیشتر این افراد می ‌توانند به درمان شدن بیماری ‌شان امیدوار باشند. درمان سرطان‌ های معده ‌ای که در دیواره‌ معده یا به بخش ‌های دیگر بدن سرایت می ‌کنند دشوارتر است.

علائم سرطان معده

• مشکل در بلع
• شکم ‌درد
• احساس نفخ پس از غذا خوردن
• احساس سیری و پُری بعد از خوردن غذای اندک
• بی اشتهایی
• سوزش سر دل
• سوء هاضمه
• تهوع
• استفراغ
• کاهش وزن بی ‌دلیل
• احساس خستگی مفرط
• مدفوع سیاه ‌رنگ

ممکن است سرطان معده در مراحل اولیه علائمی نداشته باشد. نخستین علائمی که پدیدار می ‌شوند سوء هاضمه و درد در ناحیه بالای شکم است. با پیشرفت سرطان علائمی مانند خستگی مفرط ، کاهش وزن بی ‌دلیل ، خون بالا آوردن و مدفوع سیاه‌ رنگ به وجود می ‌آیند.

وقتی این بیماری به سایر قسمت‌ های بدن سرایت کند، کانسر معده متاستاز‌‌دهنده نامیده می‌ شود و علائمی ایجاد می ‌کند که مربوط به بخش ‌هایی است که به آن‌ ها سرایت کرده است. به عنوان مثال اگر سرطان به غدد لنفی سرایت کند ممکن است بیمار زیر پوست خود برجستگی ‌هایی را حس کند یا اگر سرطان به کبد رسیده باشد می‌ تواند موجب زردی پوست و سفیدی چشم‌ ها شود. اگر سرطان در شکم انتشار یافته باشد ممکن است موجب انباشت مایعات در شکم شده و شکم را ورم‌ کرده جلوه دهد.

بخش‌ های مختلف معده که شامل بدنه‌ معده نیز هست

زمان مراجعه به پزشک

اگر نشانه ‌ها و علائمی دارید که نگرانتان می‌ کند از پزشک خود نوبت ویزیت بگیرید. بسیاری از بیماری‌ ها هستند که ممکن است همان علائمی را ایجاد کنند که سرطان معده موجب آن ‌ها می‌ شود. پزشک ابتدا تست‌ های سایر بیماری ‌های منجر به این علائم را انجام داده و اگر لازم باشد تست‌ های تشخیص سرطان را تجویز می‌ کند.

علل بیماری سرطان معده

مشخص نیست که چه چیز موجب بروز سرطان در معده می‌ شود. متخصصان عقیده دارند که این سرطان زمانی آغاز می‌ شود که عاملی مانند عفونت معده ، داشتن رفلاکس اسید (بازگشت اسید از معده به مری) به مدت طولانی و خوردن غذاهای پُر نمک ، به پوشش داخلی معده آسیب برساند. البته این ‌طور نیست که هر فردی که این عوامل خطر را داشته باشد به سرطان مبتلا شود. بنابراین برای فهم دقیق علت این سرطان باید تحقیقات بیشتری انجام شود.

گفتیم که سرطان معده زمانی آغاز می ‌شود که عاملی موجب آسیب رساندن به پوشش داخلی معده شود. این امر باعث می‌ شود که در DNA (ماده‌ ژنتیکی) سلول ‌های معده تغییراتی ایجاد شود. دی ‌ان‌ اِی یک سلول حاوی اطلاعاتی است که به سلول می ‌گوید چه باید بکند. تغییرات گفته ‌شده به سلول می‌ گوید که به ‌سرعت رشد کند و تکثیر شود. این سلول‌ ها زنده می ‌مانند در صورتی که سلول ‌های طبیعی پس از گذراندن چرخه‌ طبیعی زندگی خود از بین می ‌روند. این سلول‌ های نامیرا موجب می‌ شوند که مقدار زیادی سلول در معده تجمع پیدا کند و منجر به ایجاد توده یا توده ‌هایی شود که تومور نامیده می ‌شوند.

سلول‌ های سرطانی معده به بافت سالم بدن حمله کرده و آن‌ را از بین می‌ برند. این سلول‌ ها ممکن است به دیواره‌ معده نفوذ کرده و در آنجا رشد کنند. سلول ‌های سرطانی به مرور زمان ممکن است به قسمت ‌های دیگر بدن نیز هجوم ببرند. سرایت سلول ‌‌های سرطانی از مکان اصلی خود (مثلا معده) به قسمت‌ های دیگر بدن متاستاز نام دارد.

انواع سرطان معده

نوع سرطان گاستریک به نوع سلولی بستگی دارد که نخست سرطانی شده است:

• آدنوکارسینوما: آدنوکارسینومای معده از سلول‌ های تولید‌کننده‌ مخاط در معده نشأت می‌ گیرد. آدنوکارسینوم شایع ‌ترین نوع سرطان در این عضو است و ۹۰ تا ۹۵ درصد سرطان‌ ها معده را تشکیل می ‌دهد یعنی تقریبا تمام سرطان‌ هایی که منشأ آن ‌ها معده است آدنوکارسینوم هستند.
• تومورهای استرومال گوارشی (GIST): سلول‌ های عصبی خاصی که در دیواره‌ معده و دیگر اندام‌ های گوارشی یافت می ‌شوند خاستگاه این نوع سرطان معده هستند.
• تومورهای کارسینویید: خاستگاه این تومورها سلول‌ های نورواندوکراین است. این سلول ‌ها در بسیاری از نقاط بدن یافت می‌ شوند و کار سلول‌ های عصبی و مقداری از کارهای سلول‌ های تولید‌کننده‌ هورمون را بر عهده دارند.
• لنفوما یا لنفوم: این نوع سرطان در سلول‌ های سیستم ایمنی ایجاد می ‌شود. سیستم ایمنی با میکروب ‌ها مبارزه می ‌کند. گاهی هنگامی که بدن سلول‌ های سیستم ایمنی را به معده می ‌فرستد، مانند وقتی که بدن سعی دارد با عفونتی که در معده ایجاد شده است مبارزه کند، معده خاستگاه لنفوما می ‌شود.

عوامل خطر سرطان معده (ریسک فاکتورهای بیماری)

عواملی که شانس ابتلا به این سرطان را افزایش می ‌دهند عبارتند از:

• رفلاکس اسید مزمن که موجب برگشت اسید از معده به مری می ‌شود.
• رژیم غذایی شامل غذاهای پُرنمک و دودی (دودی کردن یا دود دهی روشی برای پختن و نگهداری غذاست)
• رژیم غذایی ‌ای که سبزیجات و میوه‌ جات کم دارد.
• عفونت معده که مسبب آن یک باکتری به نام هلیکوباکتر پیلوری است.
• ورم و تحریک پوشش داخلی معده که به آن گاستریت گفته می ‌شود.
• استفاده از دخانیات
• وجود توده ‌های غیرسرطانی در معده که پولیپ نام دارند.
• وجود سرطان معده در خانواده
• داشتن سابقه‌ فامیلی در برخی سندروم‌ های ژنتیکی ‌ای که شانس سرطان گاستریک و سایر سرطان ‌ها را افزایش می ‌دهند. سرطان منتشر ارثی، سندروم لینچ، سندروم پولیپوز نوجوانان، سندروم پوتز-جگرز و پولیپوز آدنوماتوز ارثی از جمله‌ این سندروم ‌ها هستند.

سرطان محل اتصال معده به مری

سرطان بدنه معده

پیشگیری

برای کاهش ریسک ابتلا به سرطان معده می ‌توانید:

• مقدار زیادی میوه و سبزیجات میل کنید: سعی کنید که تنوعی از میوه‌ های رنگارنگ و سبزی ‌ها را هر روز در رژیم غذایی خود بگنجانید.
• مصرف غذاهای پُر نمک و دودی شده را کاهش دهید: با این کار از معده خود محافظت می‌ کنید.
• از مصرف دخانیات بپرهیزید: اگر سیگار می ‌کشید ترک کنید. اگر نمی ‌کشید شروع به کشیدن نکنید. مصرف دخانیات احتمال ابتلا به کانسر معده و بسیاری از سرطان‌ های دیگر را افزایش می ‌دهد. ترک دخانیات کار بسیار سختی است بنابراین برای این کار از پزشک خود کمک بخواهید.
• اگر در خانواده خود سابقه‌ سرطان گاستریک دارید به پزشکتان بگویید: افرادی که در خانواده خود سابقه ‌‌ای قوی از این نوع سرطان را دارند باید تست ‌های غربالگری این سرطان را انجام دهند. این تست ‌ها می ‌توانند سرطان را پیش از اینکه علائم آن آشکار شود تشخیص دهند.

تشخیص بیماری

تست ‌ها و روش‌ های مورد استفاده برای تشخیص سرطان معده عبارتند از:

• دیدن داخل معده: پزشک برای دیدن داخل معده و گشتن به دنبال نشانه‌ های سرطان از یک دوربین فیلمبرداری کوچک استفاده می ‌کند. به این روش اندوسکوپی فوقانی می‌ گویند. به این ترتیب که لوله‌ ا‌ی باریک که یک دوربین فیلمبرداری بر یک سر آن قرار دارد از گلویتان عبور داده شده و وارد معده می ‌شود.
• گرفتن نمونه بافتی برای بررسی آن: اگر چیزی که شبیه به سرطان باشد در معده‌ تان یافت شود برای بررسی برداشته می ‌شود. به این کار بیوپسی می‌ گویند. این کار را می ‌توان حین اندوسکوپی انجام داد؛ برای این کار وسایل مخصوصی را با لوله اندوسکوپی به پایین می ‌فرستند تا نمونه بافتی توسط آن‌ ها تهیه شود. این نمونه برای بررسی به آزمایشگاه فرستاده می ‌شود.

تعیین مرحله‌ سرطان معده

وقتی کانسر معده شما محرز شد باید تست‌ های دیگری هم انجام دهید تا مشخص شود که سرطان انتشار یافته است یا خیر. این اطلاعات مرحله‌ پیشروی سرطانتان و پیش‌ آگهی (شانس درمان شدن) بیماری‌ تان را برای پزشک مشخص می ‌کند. تست‌ ها و روش‌ های تشخیص مرحله‌ سرطان به قرار زیر است:

• آزمایش‌ های خون

با آزمایش خون نمی‌ توان سرطان معده را تشخیص داد اما به کمک آن‌ می ‌توان اطلاعاتی راجع به سلامتی فرد به دست آورد. مثلا آزمایشات کبدی می ‌تواند نشانگر مشکلاتی باشد که مسبب آن سرطانی است که به کبد نفوذ کرده است.

یک نوع آزمایش خون دیگر وجود قطعاتی از سلول ‌های سرطانی در خون را نشان می ‌دهد. نام این آزمایش تست DNA تومور موجود در گردش خون است. این تست برای افراد مبتلا به این بیماری تنها در شرایط خاصی انجام می‌ شود ؛ مثلا وقتی که فرد به سرطان پیشرفته‌ معده مبتلاست و نمی ‌توان برایش بیوپسی انجام داد.

• اندوسونوگرافی معده

سونوگرافی یک تست تصویربرداری است که در آن از امواج صوتی از طریق اندوسکوپی برای تشکیل تصویر استفاده می ‌شود. اندوسونوگرافی در سرطان معده می ‌تواند میزان نفوذ تومور به دیواره‌ معده را نشان دهد. برای تهیه‌ تصاویر از معده یک لوله‌ باریک که دوربینی بر سر آن نصب شده است از راه گلو به معده فرستاده می ‌شود سپس از یک ابزار سونوگرافی ویژه برای تهیه تصویر از معده استفاده می ‌شود.

از سونوگرافی برای بررسی غدد لنفاوی نزدیک به معده هم می‌ توان استفاده کرد. هم‌ زمان با دیدن این تصاویر می ‌توان سوزنی را برای نمونه ‌برداری از غدد لنفاوی به سمت آن ‌ها هدایت کرد. نمونه‌ بافتی به ‌دست‌ آمده در آزمایشگاه بررسی می ‌شود تا مشخص گردد حاوی سلول‌ های سرطانی هست یا خیر.

• سی ‌تی اسکن و پِت اسکن

در این تست‌ ها تصاویری تهیه می‌ شود که پزشک در آن ‌ها به دنبال نشانه ‌هایی از انتشار سرطان معده می‌ گردد. این تست‌ ها می ‌توانند سلول‌ های سرطانی را در غدد لنفاوی مجاور معده و دیگر بخش ‌های بدن نشان دهند. از این تست‌ ها می‌ توان به سی‌ تی اسکن و پِت اسکن اشاره کرد.

• جراحی

گاهی اوقات تست‌ های تصویربرداری تصویر واضحی از سرطان فرد به دست نمی ‌دهند و به همین دلیل برای دیدن نواحی داخل بدن باید اقدام به جراحی کرد. طی این جراحی می‌ توان به دنبال سرطان انتشار یافته یا متاستازداده گشت. جراحی به پزشکان کمک می ‌کند تا از نبودن ذرات کوچک سرطانی روی کبد یا داخل شکم اطمینان یابند.

از سایر تست ‌ها در شرایط خاص استفاده می ‌شود.

جراحی های درمان سرطان معده

هدف از جراحی سرطان معده که سرطان گاستریک نیز نامیده می‌شود برداشتن تمام سرطان است. در سرطان‌ها یا تومورهای کوچک جراحی گزینه‌ی نخست درمان است. اگر سرطان معده به لایه‌های عمیق‌تر دیواره‌ی معده یا به غدد لنفی رسیده باشد ابتدا از سایر درمان‌ها استفاده می‌شود.
اعمال جراحی‌ای که برای درمان سرطان معده به کار می‌روند عبارت‌اند از:

• برداشتن تومورهای کوچک از پوشش داخلی معده: سرطان‌های بسیار کوچک را می‌توان از پوشش داخلی معده جدا کرده و خارج کرد. برای خارج کردن سرطان یک لوله از گلو عبور داده شده و به معده داخل می‌شود. وسایل برش ویژه نیز از لوله به معده وارد می‌شود. به این عمل برداشتن مخاطی آندوسکوپی گفته می‌شود. این جراحی وقتی سرطان در مرحله‌ی یک است و در حال پیشروی در پوشش داخلی معده است می‌تواند گزینه‌ی درمانی باشد.
• برداشتن و خارج کردن قسمتی از معده: به این عمل جراحی گاسترکتومی ساب‌توتال گفته می‌شود و طی آن جراح قسمتی از معده که درگیر سرطان است را به همراه مقداری از بافت سالم اطراف آن جدا کرده و خارج می‌کند. این روش جراحی زمانی که سرطان معده در بخشی از معده واقع شده که به روده‌ی کوچک نزدیک‌تر است می‌تواند گزینه‌ی درمانی باشد.
• برداشتن و خارج کردن کل معده: به این عمل گاسترکتومی توتال یا کامل گفته می‌شود. در این جراحی تمام معده و مقداری از بافت اطراف آن خارج می‌شود سپس جراح مری را به روده‌ی کوچک متصل می‌کند تا غذا بتواند در مسیر گوارشی حرکت کند. این روش جراحی درمان سرطان‌هایی است که در بخشی از معده واقع شده‌اند که به مری نزدیک‌تر است.
• برداشتن غدد لنفی برای بررسی سرطانی بودن آن‌ها: جراح با برداشتن غدد لنفاوی داخل شکم فرد سرطانی بودن یا نبودن آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد.
• جراحی برای بهبود بخشیدن به علائم: جراحی برداشتن قسمتی از معده می‌تواند علائم یک سرطان پیش‌رونده را بهبود بخشد. این جراحی زمانی گزینه‌ی درمانی است که سرطان پیشرفته است و سایر درمان‌ها کمکی نکرده است.

پیش‌آگهی از این بیماری

پزشکان از مرحله‌ سرطان فرد به پیش‌آگهی بیماری او پی می‌برند. پیش‌آگهی به معنی میزان احتمال درمان شدن سرطان است. در سرطان معده پیش‌آگهی مراحل پایین بسیار خوب است. با بالاتر رفتن مرحله‌ی سرطان شانس معالجه‌ آن کمتر می‌شود. حتی زمانی که سرطان معده را نمی‌توان کاملاً درمان کرد می‌توان از درمان‌هایی استفاده کرد که سرطان را کنترل می‌کنند و عمر فرد را افزایش داده و راحتی بیشتری برای او فراهم می‌کنند. عوامل مؤثر بر پیش‌آگهی سرطان معده عبارت‌اند از:

• نوع سرطان
• مرحله‌ سرطان
• مکان دقیق سرطان در معده
• سلامت کلی فرد
• اینکه آیا سرطان فرد با جراحی به طور کامل خارج شده است یا خیر
• اینکه سرطان به درمان‌هایی مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی جواب می‌دهد یا خیر

اگر درباره‌ پیش‌آگهی سرطان خود پرسشی دارید با پزشک در میان بگذارید و میزان جدی بودن سرطانتان را از او جویا شوید.

تشخیص سرطان معده پیش از پدیدار شدن علائم آن

گاهی اوقات برای یافتن سرطان معده در افرادی که بی‌نشانه هستند از تست‌هایی استفاده می‌شود. به این کار غربالگری سرطان معده می‌گویند. هدف غربالگری یافتن زودهنگام سرطان هست یعنی وقتی که هنوز کوچک است و احتمال درمانش بیشتر است.

در آمریکا این تست‌ها فقط برای افرادی انجام می‌شود که ریسک سرطان معده‌ی بالایی دارند. ریسک این سرطان در افرادی زیاد است که در خانواده‌شان افراد مبتلا به سرطان معده دارند. همچنین اگر سندروم ژنتیکی خاصی داشته باشید که می‌تواند منجر به سرطان معده شود جزو افراد پُرریسک هستید. از این سندروم‌ها می‌توان به سرطان معده‌ی منتشر ارثی، سندروم لینچ، سندروم پولیپوز نوجوانی، سندروم پوتز – جگر و پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی اشاره کرد.

در سایر نقاط جهان که سرطان معده بسیار شایع‌تر است از تست‌های غربالگری سرطان معده بیشتر استفاده می‌شود. اندوسکوپی فوقانی متداول‌ترین تست برای تشخیص سرطان معده است. غربالگری سرطان معده یک شاخه‌ی فعال در تحقیقات سرطان است. دانشمندان در حال مطالعه‌ی آزمایشات خونی و دیگر راه‌هایی هستند که بتواند سرطان معده را پیش از ظاهر شدن علائم آن تشخیص دهد.

مراحل سرطان

تومورهای کوچک مرحله‌ی یک را اغلب می‌توان از پوشش داخلی معده جدا کرد. اما اگر تومور به لایه‌ی عضلانی دیواره‌ی معده رسیده باشد برداشتن تومور به تنهایی گزینه‌ی درمانی نیست. برای برخی از سرطان‌های مرحله‌ی یک برداشتن قسمتی از معده و برای برخی دیگر از آن‌ها برداشتن تمام معده لازم است. برای سرطان‌ها‌ی مرحله‌ی دو و سه جراحی اولین درمان نیست و احتمالاً ابتدا از شیمی‌درمانی و پرتودرمانی برای کوچک کردن تومور استفاده می‌شود. این کار موجب می‌شود که برداشتن کامل سرطان ساده‌تر شود. جراحی این سرطان‌ها شامل برداشتن بخشی از معده یا تمام آن به همراه مقداری از غدد لنفی خواهد بود.

اگر سرطان مرحله‌ی چهار از معده عبور کرده و به اندام‌های مجاور برسد باز هم جراحی می‌تواند گزینه‌ی درمانی باشد. برای برداشتن کل سرطان بخشی از اندام‌های مجاور نیز باید برداشته شود. در این موارد هم ممکن است ابتدا از سایر درمان‌ها برای کوچک کردن سرطان استفاده شود. اگر سرطان مرحله‌ی چهار را نتوان با جراحی به طور کامل خارج کرد می‌توان از جراحی برای کنترل علائم بیماری استفاده کرد.

تیم پزشکی شما با استفاده از اطلاعات به‌دست‌آورده از تمامی این تست‌ها مرحله‌ی سرطان شما را مشخص می‌کنند. مرحله‌بندی سرطان معده از شماره‌ی 0 تا 4 انجام می‌شود.

در مرحله‌ی صفر توده‌ی سرطانی کوچک است و تنها در سطح داخلی معده قرار دارد. سرطان معده‌ی مرحله‌ی یک به لایه‌های داخلی معده نفوذ کرده است. در مراحل دو و سه‌ی سرطان معده تومور به لایه‌های عمقی‌تر دیواره‌ی معده راه یافته است. در این مراحل ممکن است که سرطان به غدد لنفاوی نزدیک نیز رسیده باشد. در مرحله‌ی چهار سرطان معده سرطان از دیواره‌ی معده عبور کرده و به اندام‌های مجاور سرایت کرده است. سرطان معده‌ی مرحله‌ی چهار شامل سرطان‌هایی است که به قسمت‌های دیگر بدن نیز راه یافته است. اگر سرطان در بدن پخش شود سرطان متاستاتیک یا متاستازدهنده نامیده می‌شود. وقتی سرطان معده متاستاز می‌دهد اغلب غدد لنفاوی و کبد را درگیر می‌کند همچنین می‌تواند به پوشش احاطه‌کننده‌ی اندام‌های داخل شکمی، که پریتونیوم یا صفاق نام دارد، سرایت کند.

پیش‌آگهی بیماری

پزشکان از مرحله‌ی سرطان فرد به پیش‌آگهی بیماری او پی می‌برند. پیش‌آگهی به معنی میزان احتمال درمان شدن سرطان است. در سرطان معده پیش‌آگهی مراحل پایین بسیار خوب است. با بالاتر رفتن مرحله‌ی سرطان شانس معالجه‌ی آن کمتر می‌شود. حتی زمانی که سرطان معده را نمی‌توان کاملا درمان کرد می‌توان از درمان‌هایی استفاده کرد که سرطان را کنترل می‌کنند و عمر فرد را افزایش داده و راحتی بیشتری برای او فراهم می‌کنند.

عوامل مؤثر بر پیش‌آگهی سرطان معده عبارتند از:

• نوع سرطان
• مرحله‌ی سرطان
• مکان دقیق سرطان در معده
• سلامت کلی فرد
• اینکه آیا سرطان فرد با جراحی به طور کامل خارج شده است یا خیر
• اینکه سرطان به درمان‌هایی مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی جواب می‌دهد یا خیر

اگر درباره‌ی پیش‌آگهی سرطان خود پرسشی دارید با پزشک در میان بگذارید و میزان جدی بودن سرطانتان را از او جویا شوید.

شیمی‌درمانی برای درمان سرطان گاستریک

شیمی‌درمانی نوعی درمان دارویی است که در آن سلول‌های سرطانی با استفاده از مواد شیمیایی از بین می‌روند. انواع شیمی‌درمانی به قرار زیر است:

• شیمی‌درمانی کل بدن: متداول‌ترین نوع شیمی‌درمانی است که داروهای آن به سرتاسر بدنتان رفته و سلول‌های سرطانی را از بین می‌برند و به آن شیمی‌درمانی سیستمیک یا فراگیر نیز گفته می‌شود. داروها یا با تزریق درون‌رگی و یا به شکل قرص خوراکی مصرف می‌شوند.
• شیمی‌درمانی محدود به شکم: به آن شیمی‌درمانی درون‌صفاقی هایپرترمیک (HIPEC)می‌گویند. این نوع شیمی‌درمانی بلافاصله پس از جراحی انجام می‌شود. به این ترتیب که پس از اینکه جراح معده‌ی سرطانی را خارج می‌کند داروهای شیمی‌درمانی مستقیما در شکم قرار داده می‌شوند. برای اثربخشی بیشتر داروها پیش از مصرف گرم می‌شوند. این داروها تا مدتی در شکم باقی می‌مانند و سپس تخلیه می‌شوند.

برای سرطان معده مرحله‌ یک احتمالا شیمی‌درمانی لازم نیست. اگر توده‌ی سرطانی کاملا برداشته شده باشد و ریسک عود سرطان پایین باشد این درمان انجام نمی‌شود.

برای درمان سرطان‌های مرحله‌ی ۲ و ۳ معمولا قبل از جراحی شیمی‌درمانی صورت می‌گیرد. شیمی‌درمانی سیستمیک به کوچک شدن تومور می‌انجامد و برداشتن آن را آسانتر می‌کند. به شیمی‌درمانی‌ای که پیش از جراحی انجام می‌شود شیمی‌درمانی پیش‌کمکی یا نئواَدجوانت گفته می‌شود.

چنانچه پس از جراحی احتمال برجای ماندن مقداری از سلول‌های سرطانی وجود داشته باشد پس از جراحی از شیمی‌درمانی سیستمیک استفاده می‌شود. احتمال برجای ماندن مقداری از سرطان وقتی بیشتر است که سرطان به عمق دیواره‌ی معده نفوذ کرده باشد و به غدد لنفاوی رسیده باشد. به شیمی‌درمانی انجام شده پس از جراحی شیمی‌درمانی پس‌کمکی یا ادجوانت گفته می‌شود.

شیمی‌درمانی می‌تواند به تنهایی و یا همراه با پرتودرمانی انجام شود.

اگر جراحی گزینه‌ی درمانی نباشد به جای آن انجام شیمی‌درمانی سیستمیک توصیه می‌شود. این کار زمانی انجام می‌شود که سرطان معده بسیار پیشرفته باشد و یا فرد بیمار سلامتی کافی برای جراحی شدن را نداشته باشد. شیمی‌درمانی به بهبود علائم سرطان کمک می‌کند.

شیمی‌درمانی  HIPEC درمانی جدید و در حال امتحان شدن است و می‌توان از آن برای سرطان‌های مرحله‌ی چهار استفاده کرد. این روش برای سرطان‌هایی استفاده می‌شود که به دلیل عبور از معده و رسیدن به اندام‌ها مجاور نمی‌توان آن‌ها را کاملا خارج کرد. جراح احتمالا سرطان را تا آنجا که ممکن است خارج خواهد کرد و پس از آن HIPEC به کُشتن سلول‌های سرطانی باقیمانده کمک می‌کند.

پرتودرمانی

در پرتودرمانی از پرتوهای پُرانرژی برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. منبع این پرتوها می‌تواند پرتوهای ایکس، پروتون‌ها یا منابع دیگری باشد. حین پرتودرمانی شما روی یک تخت دراز می‌کشید و یک دستگاه به نقاط خاصی از بدنتان پرتودهی می‌کند.

پرتودرمانی برای سرطان معده اغلب هم‌زمان با شیمی‌درمانی انجام می‌شود. پزشکان گاهی به این دو درمان شیمی‌پرتودرمانی می‌گویند.

پرتودرمانی معمولا در سرطان مرحله‌ی یک انجام نمی‌شود. اگر تمام سرطان با جراحی برداشته شده باشد و احتمال عود آن اندک باشد استفاده از پرتودرمانی لازم نیست.

پرتودهی گاهی پیش از جراحی و برای درمان سرطان‌های معده‌ی مرحله‌ی ۲ و ۳ انجام می‌گیرد و باعث می‌شود که توده‌ی سرطانی کوچکتر شده و برداشتن آن ساده‌تر شود. پرتودهی پیش از جراحی را پرتودهی پیش‌کمکی یا نئواَدجوانت می‌گویند.

از پرتودهی زمانی پس از جراحی استفاده می‌شود که سرطان به‌طور کامل برداشته نشده باشد. پرتودهی پس از جراحی را پرتودهی پس‌کمکی یا پرتودهی ادجوانت می‌گویند.

چنانچه سرطان پیشرفته باشد یا انجام جراحی ممکن نباشد پرتودهی می‌تواند علائم سرطان معده را التیام بخشد.

درمان هدفمند

در درمان‌های هدفمند از داروهایی استفاده می‌شود که به مواد شیمیایی خاصی، که در سلول‌های سرطانی موجودند، حمله می‌کنند. این درمان‌ مواد شیمیایی خاص درون سلول‌های سرطانی را محاصره می‌کنند و بدین ترتیب موجب مرگ سلول‌های سرطانی می‌شوند.

برای استفاده از این درمان سلول‌های سرطانی فرد بررسی می‌شوند تا مشخص شود که درمان هدفمند برای آن‌ها مؤثر است یا نه.

در سرطان معده درمان هدفمند معمولا به همراه شیمی‌درمانی انجام می‌شود. این درمان اغلب برای سرطان‌های پیشرفته‌ی معده، یعنی سرطان‌ مرحله‌ی ۴ و سرطان‌هایی که پس از درمان عود کرده‌اند، استفاده می‌شود.

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی درمانی داروییست که به سیستم ایمنی در کشتن سلول‌های سرطانی کمک می‌کند. سیستم ایمنی شما با حمله به میکروب‌ها و سایر سلول‌هایی که نباید در بدنتان باشند با بیماری‌ها مبارزه می‌کند. سلول‌های سرطانی با پنهان کردن خود از سیستم ایمنی زنده می‌مانند. ایمونوتراپی به سیستم ایمنی در یافتن و از بین بردن سلول‌های سرطانی کمک می‌کند.

از ایمونوتراپی گاهی برای درمان سرطان‌های پیشرفته، یعنی سرطان‌ مرحله‌ی ۴ و سرطان‌هایی که پس از درمان عود کرده‌اند، استفاده می‌شود.